Wanneer kinderen of volwassenen met hun tand ergens tegenaan stoten, gaat het om een medisch noodgeval. Ontdek wat u moet doen bij een letsel aan het gebit om de gevolgen ervan te beperken.
Het eerste wat u moet doen, is een tandarts bellen en er zo snel mogelijk heen gaan. Het dringende karakter van de situatie blijft hetzelfde, of de tand nu verplaatst of uitgevallen is als gevolg van de botsing, of alleen gevoeliger is. Dit geldt vooral voor kinderen. Het is onmogelijk de gevolgen van een tandheelkundig trauma vast te stellen zonder de geschikte apparatuur. Bovendien betekent de afwezigheid van zichtbare symptomen niet noodzakelijk dat er geen gevolgen zijn: deze kunnen later verschijnen of van een meer diepgaande aard zijn. Tijdens het spoedconsult onderzoekt de tandarts de mond van de patiënt. Meestal wordt er een röntgenfoto gemaakt en een vitaliteitstest van de pulpa van de tand uitgevoerd om te bepalen of deze is aangetast. De tandarts stelt dan een behandeling voor in overeenstemming met het type gebitstrauma:
Als de tand is gebroken en de afgebroken delen kunnen worden hergebruikt, dan zal de tandarts de stukken gebruiken om de aangetaste tand te reconstrueren.
Als de gebroken onderdelen niet kunnen worden gebruikt, dan zal de tandarts afdrukken maken zodat een tandtechnicus de ontbrekende onderdelen kan maken.
Als de tanden verplaatst zijn of los staan, dan zal de specialist deze terug in hun oorspronkelijke positie plaatsen en ze vastzetten met een spalk.
In het geval van een uitgevallen tand die door de patiënt is bijgehouden, kan de tandarts de tand opnieuw implanteren als deze in de juiste omstandigheden is bewaard en als de tijd tussen het uitvallen van de tand en de ingreep beperkt is gebleven (zie hieronder).
Hoe bewaart u best een tand die door een botsing is uitgevallen?
De tijd tussen het uitvallen van de tand en de herimplantatie moet zo kort mogelijk zijn. Idealiter verstrijken er minder dan 20 minuten tussen de val en de interventie van de tandarts om te voorkomen dat de tand gedevitaliseerd raakt en om blijvende resultaten te kunnen garanderen.
De gevallen tand moet in een steriel kompres in een vochtige omgeving worden gelegd. Idealiter dompelt u het kompres onder in een zoutoplossing. Als u dat niet bij de hand hebt, kan ook melk worden gebruikt omdat het een mineraalrijke vloeistof is. Als het kind dat de tand heeft verloren oud genoeg is, kan het steriele kompres met de tand in de mond worden bewaard. Pas echter op voor het risico op verstikking bij kleine kinderen, alsook tijdens de autorit naar de tandarts.
De gevolgen van een klap tegen de tanden
Het grootste risico dat komt kijken bij een tandheelkundig trauma waarbij de tand niet uitvalt, is de necrose van de pulpa. Tijdens de klap wordt de vaat- en zenuwbundel aan de punt van de tandwortel samengedrukt, waardoor de bloedtoevoer naar de tand wordt onderbroken. Dit veroorzaakt necrose (d.w.z. voortijdige celdood) van de pulpa. Dit risico is minder groot bij een onrijpe tand, d.w.z. een tand waarvan de wortel nog niet volledig gevormd is, omdat de doorbloeding en het regeneratievermogen aanzienlijk zijn. Bij een blijvende tand is het risico op necrose van de pulpa groter.
Wilt u meer informatie over de gezondheid van uw tandvlees?
Pierre Fabre Oral Care
 (2).png)
