Dlaczego moje dziąsła łuszczą się i ruszają?
W zdrowej jamie ustnej zęby są unieruchamiane przez tkanki dziąseł w kości wyrostka zębodołowego. Bruzda dziąsłowa (przestrzeń między zębem a dziąsłem) jest minimalna (nie większa niż 3 mm). Jeśli niewielka część dziąsła zauważalnie odkleja się od zęba, jest to prawdopodobnie objaw choroby przyzębia, która doprowadziła do powstania kieszonek dziąsłowych. Dentyści nazywają ten stan złuszczającym zapaleniem dziąseł.
Kieszonki dziąsłowe tworzą się pod wpływem choroby przyzębia, czyli zapalenia dziąseł wynikającego z nagromadzenia się płytki bakteryjnej na zębach. Objawy obejmują obrzęk i krwawienie dziąseł. Nieleczone zapalenie dziąseł przekształca się w chorobę przyzębia, która jest klasyfikowana według stopnia zaawansowania. Uszkadza ona tkanki dziąseł.
Pod wpływem uszkodzeń bruzda powiększa się i staje się głębsza. Wokół zębów tworzą się przestrzenie zwane kieszonkami dziąsłowymi. W przestrzeniach zaczynają gromadzić się bakterie, a ponieważ takie środowisko sprzyja ich rozwojowi, zaczynają się również namnażać. Rozprzestrzeniające się bakterie stopniowo atakują kość wyrostka zębodołowego, w której zakotwiczone są zęby.
Dentyści określają stopień zaawansowania kieszonek dziąsłowych na podstawie ich głębokości podczas sondowania przyzębia (zwanego również badaniem periodontologicznym). Jeśli głębokość bruzdy jest mniejsza niż 3 mm, wszystko jest w porządku. Jeśli głębokość wynosi 4–5 mm, jest to oznaka łagodnej postaci choroby przyzębia. Jeśli głębokość wynosi 5–7 mm, mówimy o umiarkowanym stopniu zaawansowania tej choroby. Gdy głębokość przekracza 7 mm, chorobę przyzębia uznaje się za zaawansowaną.
Czy można sprawić, że dziąsła zaczną znowu przylegać do zębów?
Tylko dentysta może rozwiązać problem odklejających się dziąseł. Po zbadaniu przyzębia i określeniu stopnia zaawansowania choroby przyzębia stomatolog dobiera leczenie, które może obejmować skaling (usuwanie kamienia nazębnego) i łyżeczkowanie zębodołu. Skaling usuwa bakterie oraz płytkę i kamień nazębny spod dziąseł w okolicy zębów. Łyżeczkowanie zębodołu pomaga wygładzić powierzchnię każdego korzenia, aby wspomóc przyleganie tkanki dziąsłowej do zęba. Dentysta może również wstrzyknąć żel przeciwbakteryjny do kieszonki dziąsłowej, aby zniszczyć bakterie i zmniejszyć stan zapalny. W niektórych przypadkach lekarz przepisuje antybiotyki lub antyseptyczny płyn do płukania jamy ustnej, aby ograniczyć namnażanie się bakterii po zabiegu. Różne postacie leczenia chirurgicznego. Operacja płatowa polega na wykonaniu niewielkich nacięć w dziąsłach, dzięki czemu dentysta może unieść lub usunąć część tkanki dziąsłowej i wykonać czyszczenie. Następnie odsłaniane są korzenie, co umożliwia wykonanie intensywniejszego skalingu i łyżeczkowania zębodołu. Jeśli doszło do utraty kości, dentysta może zdecydować się na przeszczep tkanki kostnej. Tkanka dziąsła zostanie następnie zszyta na miejscu. Przeszczep dziąsła może być konieczny, jeśli utrata tej tkanki jest bardzo duża. Niezależnie od procedury należy upewnić się, że dziąsła będą goić się prawidłowo.
Jak można uniknąć złuszczającego zapalenia dziąseł?
Złuszczającego zapalenia dziąseł można uniknąć dzięki stosowaniu poniższych wskazówek w celu wzmocnienia ich tkanki:
- Szczotkuj zęby co najmniej dwa razy dziennie szczoteczką z miękkim włosiem i używaj pasty do wrażliwych dziąseł.
- Pamiętaj o używaniu nici dentystycznej lub szczoteczki międzyzębowej, aby usunąć wszystkie resztki jedzenia.
- Regularnie odwiedzaj dentystę (mniej więcej raz na 6 miesięcy). Wykona on profesjonalny skaling, który jest jedynym skutecznym sposobem zwalczania kamienia nazębnego, a tym samym chorób przyzębia.