WHO szacuje, że 10% światowej populacji cierpi na poważną chorobę przyzębia(1), która ostatecznie prowadzi do utraty zębów. Choroba przyzębia to zaawansowane stadium zapalenia dziąseł, które nie zostało w porę wyleczone. Chociaż jest to choroba nieodwracalna, można ją powstrzymać dzięki odpowiedniemu leczeniu i przestrzeganiu zasad prawidłowej higieny jamy ustnej.
Czym jest choroba przyzębia?
Jest to choroba zakaźna, która powoduje stan zapalny tkanki przyzębia, zwłaszcza dziąseł i kości wyrostka zębodołowego, do których przytwierdzone są zęby. Choroba przyzębia to kolejne stadium zapalenia dziąseł, które nie zostało w porę wyleczone.
Objawy choroby przyzębia są następujące:
- Pojawienie się kieszonek dziąsłowych (tj. przestrzeni między dziąsłem a zębem).
- Odsłonięcie korzeni zębów: dziąsła cofają się, a korzenie stają się widoczne.
- Rozchwianie zębów: zęby poruszają się, gdy pacjent je lub popycha je językiem.
- Nadwrażliwość zębów: pacjent skarży się na „podrażnione” lub „wrażliwe” dziąsła, co w terminologii medycznej oznacza ból zębów lub dziąseł, które krwawią, są opuchnięte lub gładkie.
- Halitoza: pacjent skarży się na nieprzyjemny oddech.
Jak diagnozuje się chorobę przyzębia?
Aby ustalić, czy pacjent cierpi na zapalenie dziąseł (odwracalne) czy na chorobę przyzębia (nieodwracalną, wymagającą długiego i niekiedy bolesnego leczenia), dentysta musi postawić dokładną diagnozę. Opiera się ona na czterech kryteriach:
- wskaźnik płytki nazębnej;
- wskaźnik dziąsłowy;
- analiza objawów (czerwone, opuchnięte, gładkie, krwawiące dziąsła, nieprzyjemny oddech itp.);
- sondowanie przyzębia: polega na pomiarze głębokości między dziąsłem a zębem. Sondowanie przeprowadza się na wszystkich zębach, jeden po drugim. Choroba przyzębia zostaje potwierdzona, gdy sondowania przyzębia wykazuje wielkość większą niż 3 milimetry.
Jak można leczyć chorobę przyzębia?
Aby skutecznie zatrzymać postępy choroby przyzębia, konieczne jest przestrzeganie zasad prawidłowej higieny jamy ustnej. Należą do nich:
- szczotkowanie zębów dwa razy dziennie przez co najmniej 2 minuty przy użyciu szczoteczki i pasty usuwającej płytkę nazębną;
- czyszczenie przestrzeni międzyzębowych, niedostępnych dla szczoteczki, za pomocą nici dentystycznych lub szczoteczek międzyzębowych;
- płukanie jamy ustnej preparatem przeznaczonym specjalnie do zwalczania płytki nazębnej;
- ograniczenie spożycia pokarmów zawierających cukier, które przyczyniają się do powstawania płytki nazębnej.
Po utrwaleniu dobrych nawyków dentysta może przystąpić do leczenia choroby przyzębia: wykonuje w znieczuleniu skaling pod dziąsłami, aby całkowicie usunąć płytkę nazębną, stosując wibrujące, ultradźwiękowe narzędzie i kirety periodontologiczne. Oprócz skalingu stomatolog wstrzykuje środki antyseptyczne poniżej linii dziąseł.
Zabieg ten powinien być regularnie wykonywany, a jego efekty oceniane, zwykle co trzy miesiące. Zasadnicze znaczenie ma jak najszybsze wdrożenie leczenia, aby nie dopuścić do przekształcenia się stanu zapalnego w chorobę przyzębia, co pozwoli zachować zęby i zapobiegnie pogorszeniu się ogólnego stanu zdrowia.
Źródła:
(1) WHO, Oral Health, 24 September 2018: https://www.who.int/fr/news-room/fact-sheets/detail/oral-health