Όταν αναφέρεται ο όρος «τερηδόνα», το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό είναι μάλλον... «άουτς». Επειδή, είτε επηρεάζει ενήλικες είτε παιδιά, η τερηδόνα συνδέεται με τον πόνο. Τόσο όταν σχηματίζει μια τρύπα στο στόμα μας, όσο και όταν είμαστε σε διαδικασία θεραπείας. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απαραίτητα αληθές. Θεωρείται ότι η θεραπεία της τερηδόνας πονάει, ωστόσο οι οδοντίατροι χρησιμοποιούν αναισθητικά για να μειώσουν τον πόνο κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Αλλά γιατί πονάει η τερηδόνα; Και ποιες είναι οι μέθοδοι ανακούφισης του πόνου μέχρι να μπορέσετε να επισκεφθείτε τον οδοντίατρό σας για θεραπεία;
Γιατί πονάει η τερηδόνα;
Η τερηδόνα δεν είναι πάντα επώδυνη. Η τερηδόνα εξελίσσεται αργά και χωρίς κανένα σύμπτωμα για αρκετούς μήνες, ακόμη και για αρκετά χρόνια, ανάλογα με τον τύπο των δοντιών, την ηλικία ή τη στοματική υγιεινή. Και αυτό είναι στην ουσία το πρόβλημα: γίνεται επώδυνη μόνο όταν πρόκειται για βαθιά τερηδόνα που έχει προσβάλει την οδοντίνη ή έχει εισβάλει ακόμη και στον πολφό. Μόλις προσβληθεί η οδοντίνη, η εξέλιξη της τερηδόνας επιταχύνεται σημαντικά. Και ο πόνος αυξάνεται αναλογικά.
Αρχικά, όταν έχει προσβληθεί μόνο η οδοντίνη, ο ασθενής νιώθει πόνο από το ζεστό, το κρύο, το γλυκό ή το ξινό. Όταν όμως τα βακτήρια διεισδύσουν στην οδοντίνη και φτάσουν στον πολφό, τότε αρχίζει ο έντονος και συνεχής πόνος. Αυτό είναι κοινώς γνωστό ως «πονόδοντος».
Εάν η τερηδόνα δεν αντιμετωπιστεί στο στάδιο αυτό, τα βακτήρια συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται και καταστρέφουν τον πολφό, ο οποίος αποτελεί τον συνδετικό ιστό με αιμοφόρα αγγεία και νεύρα. Ο πόνος προέρχεται από τη φλεγμονή του πολφού, ο οποίος είναι «εγκλωβισμένος» μέσα στην οδοντίνη. Όταν ο πολφός διογκώνεται λόγω της βακτηριακής λοίμωξης, καθώς δεν έχει χώρο, προκαλείται έντονος διαπεραστικός πόνος. Η τερηδόνα μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει κύστες, οδοντικά αποστήματα, ακόμη και επιπλοκές που μπορεί να επηρεάσουν την καρδιά, τις αρθρώσεις κ.λπ. Απαιτείται επείγουσα θεραπεία.